Monty Pyhton's Life of Brian (1979)

Φτάνει και μόνο αυτό που αναγράφεται πάνω από το LIFE...MONTY PYTHON'S!!!
Πρωτοπόροι στο χιούμορ, ανατρεπτικοί, εριστικοί, δεν χαμπάριαζαν από ταμπού. Συγκεκριμένα, λέγεται ότι ο John Cleese ήταν ο πρώτος που είπε στην βρετανική τηλεόραση την λέξη FUCK στον Graham Chapman. Οι δημιουργοί της ταινίας κατηγορήθηκαν για βλασφημία και εμφανίστηκαν έντονες αντιδράσεις από ορισμένες θρησκετικές ομάδες.
Η ταινία αναφέρεται στον καημένο τον Brian που για κακή του τύχη γεννήθηκε την ίδια μέρα με τον Ιησού, αλλά σε διπλανή φάτνη. Έτσι, περνάει την υπόλοιπη ζωή του αναγνωριζόμενος ως ένας Μεσσίας, ο οποίος δεν αντέχει την κυριαρχία των Ρωμαίων στην Ιουδαία, και μπλέκει συνεχώς σε αστείες καταστάσεις. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην σκηνή με το graffiti. Είναι εντελώς άρρωστη!!!!

All time classic της ταινίας η σκηνή όπου  οι εσταυρωμένοι τραγουδούν...

Cast:(Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Monty_Python%27s_Life_of_Brian#Cast )

• Graham Chapman - Brian, Biggus Diccus, 2nd wise man
• John Cleese - Reg, the High priest, Centurion of the Yard, Deadly Dirk, Arthur, 1st wise man
• Terry Gilliam - Another person further forward (at Mount - "Do you hear that? 'Blessed are the Greek'!"), Blood and Thunder prophet, Geoffrey, Gaoler, Frank
• Eric Idle - Mr Cheeky, Stan/Loretta (who has womb envy), Harry the Haggler, Culprit woman who casts first stone, Intensely dull youth, Otto, Gaoler's assistant, Mr Frisbee III.
• Terry Jones - Mandy, Colin, Simon the Holy Man, Saintly passer-by, Bob Hoskins (man in crowd)
• Michael Palin - Mr Big Nose, Francis, Mrs A, Ex-leper, Ben, Pontius Pilate, Boring Prophet, Eddie, Nisus Wettus, 3rd wise man
• Kenneth Colley - Jesus Christ
• Neil Innes - A weedy Samaritan
• Gwen Taylor - Mrs Big Nose, Woman with sick donkey, young girl
• Terence Baylor - Gregory, Dennis
• Carol Cleveland - Mrs Gregory, Elsie
• Charles McKeown - Man further forward (at Mount), Stig, Blind Man, False Prophet, Giggling Guard
• Sue Jones-Davies - Judith Iscariot
• John Young - Matthias
• Bernard McKenna - Stoner's Helper, Parvus
• Spike Milligan - Spike

Σκηνοθεσία: Terry Jones Σενάριο:  Graham Chapman, John Cleese, Terry Gilliam, Eric Idle, Terry Jones, Michael Palin (Κοιτάξτε φάτσα!!!αχαχα0χα0χα0χα0χα0χαχα)

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ - ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Παύση στις ταινίες. Έτυχε χθες να συζητάω με έναν φίλο μου για τη ζωή στην Αθήνα και καταλήξαμε στο ότι κάτι το αυτονόητο, όπως το να σου πει καλημέρα ο γείτονάς σου σε μία πολυκατοικία, αποτελεί μία σπίθα ελπίδας για εμάς τους 2 τουλάχιστον, που έχουμε συνηθίσει την πιο φιλική ατμόσφαιρα της επαρχίας. Σήμερα μου ήρθε στο μυαλό το κεφάλαιο "Η Επιστροφή" από το βιβλίο του Νίκου Δήμου "Οι Νέοι Έλληνες" . Το βιβλίο που έχω εκδόθηκε το 1984, αλλά παραμένει εκνευριστικά επίκαιρο. Ακολουθούν αποσπάσματα του κεφαλαίου.

Στην Ελλάδα οι νεκροί ταξιδεύουν. Στους μεγάλους εθνικούς μας δρόμους συνάντησα, τις μέρες αυτές, πολλούς νεκρούς ανάμεσα στους ζωντανούς. Οι ζωντανοί ήσαν οδηγοί, αλλά οι νεκροί τους οδηγούσαν. Καθημερινή. Ελάχιστη κίνηση, μονάχα φορτηγά, λεωφορεία, ταξί. Σχεδόν καθόλου επιβατικά. Οι πιο άδειοι δρόμοι της Ευρώπης. Πίσω από κάθε δεύτερο ταξί ή Ι.Χ., προσεκτικά τυλιγμένο, ένα φέρετρο.

Στην Ελλάδα οι νεκροί ταξιδεύουν. Επιστρέφουν στις πρώτες πατρίδες. Όπως έγραψε ο Χριστιανόπουλος: Θέλουν να τιμήσουν με το πτώμα τους την πατρίδα που αρνήθηκαν με το σώμα τους.

Σ' αυτό το εγκάρσιο στερνό ταξίδι κρύβεται όλη η μοναξιά και η τραγωδία του σύγχρονου Έλληνα. Γιατί γυρίζει πίσω? Τί ελπίζει? Ότι η ανάσταση, στη δευτέρα παρουσία, θα είναι πιο εύκολη από το μικρό κοιμητήρι του χωριού? (...) Ίσως πάλι να είναι οι συσσωρευμένες τύψεις μιας ζωής, που επιτάσσουν την τελευταία επιθυμία: "Να με θάψετε στο χωριό". (...) Δύσκολο να πεθάνεις στην Αθήνα. Ποιός θα σε νεκροστολίσει, ποιός θα σε κλάψει, ποιος θα σε μοιρολογήσει; Στο χωριό ξέρουν ακόμη να αντιμετωπίζουν το θάνατο με όλο το παραδοσιακό τυπικό του.

Μήπως όμως δεν είναι εξίσου δύσκολο να ζήσεις στην Αθήνα; Όλες αυτές οι αξίες που αναζητάς γυρίζοντας νεκρός στον τόπο σου, δεν σου λείπουν και στη ζωή σου; Μόνο που δεν μπορείς να το καταλάβεις. Όσο είσαι στη μεγαλούπολη τρέχεις - κυνηγώντας χρήματα, αξιώματα, διασκεδάσεις. Τρέχεις. Μόλις σταματήσεις όμως (οριστικά) θέλεις να γυρίσεις πίσω.

Κάποτε στην Αθήνα τους έφερνε η πείνα. Σήμερα φαγητό έχει και στο χωριό και στην κωμόπολη. Και χρήμα έχει, και ηλεκτρικό, και νερό, και τηλεόραση.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗ "ΜΕΓΑΛΗ ΖΩΗ"

Ούτε στην Αθήνα έχει βέβαια τη μεγάλη ζωή. Μόνο που θα σου πάρει μια ζωή να το καταλάβεις. (...) Εδώ φτάσαμε και οι λίγοι "Αθηναίοι" να μην ανήκουμε πια στην Αθήνα. Έτσι απάνθρωπη που έγινε αυτή η πόλη, τί σχέση έχει με τη γειτονιά που μεγαλώσαμε πριν σαράντα τόσα χρόνια; (...) Παράδοση δεν σημαίνει να παραδίνεσαι κι εμείς παραδοθήκαμε χωρίς όρους στους μέσα και έξω κατακτητές. Τίποτα δεν κρατήσαμε - και πώς να γίνει; Καλπάζοντας ήρθε η πλημμυρίδα των καινούριων, γρήγορα γίναμε μειοψηφία, ώστε που νιώσαμε πρόσφυγες στο δικό μας τόπο. Οι πολυκατοικίες δεν χτίστηκαν για μας, εμείς σπίτια είχαμε... Χτίστηκαν όμως από εμάς, για τους άλλους. Και τώρα εμείς είμαστε πιο ξεριζωμένοι από αυτούς - που έχουν στο κάτω-κάτω της γραφής ένα χωριό να πάνε για Πάσχα, για Χριστούγεννα, για διακοπές ή για θάνατο. Εμείς στην Αθήνα πού να ψήσουμε το αρνί, ή που να πηδήξουμε τις φωτιές του Άι-Γιάννη - ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα; (...) Και ποιος είναι τελικά ο τόπος μας εμάς; Εκεί που πεθαίνουμε ή εκεί που ζούμε; Και ποιο είναι το πρόσωπό μας;

Pick Of Destiny

Για μένα, η πιο διασκεδαστική ταινία ever!!
Όταν ο θρήσκος πατέρας απαγορεύει στον J.B. να λατρεύει την μουσική του, ο μικρός ξεκινάει την αναζήτηση της αληθινής Rock. Στην πορεία συναντάει τον K.G., ένα πρότυπο για αυτόν, αλλά συνάμα και αποτυχημένο μουσικό. Όταν πέφτει στην αντίληψή τους ότι μπορούν να γίνουν μεγάλοι και τρανοί αν βρουν την "Πένα του πεπρωμένου" - μια μαγική πένα κιθάρας η οποία βρίσκεται στο Rock and Roll History Museum 300 μίλια μακριά τους -  η οποία βοήθησε πολλούς μουσικούς να γίνουν διάσημοι, ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι για να την αποκτήσουν.

The Pick of Destiny

Ταινία με πολλά κλισέ αναφορικά με τη Rock μουσική τα οποία είναι τοποθετημένα ηθελημένα (βλ. power slide) για να αναδείξουν την ομορφιά της. Κλασσική ερμηνεία του Jack Black ο οποίος για μια ακόμα φορά προβάλλει την αγάπη του για την μουσική. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή του αξέχαστου Ronnie James Dio(Rainbow, Black Sabbath, Heaven n' Hell). Εμφανίζονται επίσης ο  Meat Loaf ως πατέρας του Jables και ο Tim Robins(Shawshank Redemption) σαν τον πιο γρήγορο κουτσό στον κόσμο!!!.

Υ.Γ.1. Θα λατρέψετε τον εμφανιζόμενο ροκά Satan που υποδείεται τρομερά ο Dave Grohl(H ATAKA TOY: I'm gonna fill him with my hot demon gel)

Υ.Γ.2. Προτείνεται να δείτε το School of Rock

 Σκηνοθεσία: Liam Lynch
Jack Black ως Jack Black
Kyle Gass ως Kyle Gass
 David Crohl(Nirvana, Foo Fighters) ως Satan
Ronnie James Dio ως Dio
JR Reed ως Lee

Requiem for a dream

Βασισμένο στο βιβλίο "Requiem for a dream" του Hubert Selby Jr.(1978)

Μία ταινία που σου προκαλεί ποικίλα συναισθήματα. Λύπη, συμπόνια, οργή, αποστροφή, χαρά που υπάρχουν και χειρότερα. Και οι 4 ήρωες αποτελούν τραγικές φιγούρες. Ο Harry, γιος της Sara, είναι βουτηγμένος στα ναρκωτικά. Η κοπέλα του Harry, η Marion βρίσκεται στην ίδια μοίρα με αυτόν. Τον δρόμο τους ακολουθεί και ο Tyrone, φίλος του Harry. Και οι 3 προσπαθούν να ξεφύγουν από την τωρινή ζωή τους. Η Marion, με την παραίνεση του Harry  προσπαθεί να ανοίξει ένα κατάστημα όπου θα πουλάει ρούχα που θα σχεδιάζει η ίδια. Αλλά το όνειρο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο με χρήματα από διακίνηση ναρκωτικών.  Έτσι, το μέλλον των Harry, Tyrone και Marion εξαρτάται από την διαθεσιμότητα ηρωίνης. Το χόρτο και η πρέζα είναι πάντα στο καθημερινό διαιτολόγιο. Η μητέρα του Harry, η Sara, αποφάσισε να αλλάξει και αυτή διατροφή ελπίζοντας  να βγει στην τηλεόραση. Το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό έχουν αντικατασταθεί από 4 χάπια. Πως αλλιώς άλλωστε θα καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να χωρέσει στο παλιό κόκκινο φόρεμά της; Σιγά σιγά αρχίζει και τρελαίνεται. Μετατρέπεται σταδιακά και η ίδια σε πρεζόνι. Ίσως να είχε γλιτώσει αν η προσπάθεια του γιου της να της εξηγήσει πως χωρίς να το καταλαβαίνει, παίρνει και η ίδια ναρκωτικά, γινόταν πιο νωρίς. Αλλά αυτός δεν είχε χρόνο για τη μητέρα του. Η εξάρτησή του τον είχε διώξει από κοντά της. Λίγο πολύ αναμενόμενες καταλήξεις από τη χρήση ναρκωτικών. Η Marion καταλήγει να εκδίδεται για να πάρει τη δόση της. Αναμενόμενο και αυτό; Πολλοί θα πουν ναι….και θα συμφωνήσω. Και μέσα σε όλα αυτά, έχουμε και το «θαύμα της τηλεόρασης». Μια τηλεόραση που δίνει λύσεις. Δίνει χρήματα στον Harry ο οποίος την πουλάει σε παλιατζίδικα για λίγα χρήματα και η μητέρα του σπεύδει να την ξανααγοράσει. Δίνει παρέα και ελπίδες κοινωνικής ανέλιξης στην Sara αν καταφέρει να «βγει στο γυαλί».  Προσφέρει παρουσιαστές – Μεσσίες οι οποίοι σου λένε τι να κάνεις. H Sara υπάρχει όσο υπάρχει η τηλεόραση. Στρώνει και ξεστρώνει το ίδιο κρεβάτι μέχρι να περάσει η ώρα για το επόμενο γεύμα – πράσινο/κόκκινο/μπλε χάπι. Ακόμα και η κατάσταση του Harry στο τέλος της ταινίας δεν σου κάνει εντύπωση με αυτά που έχεις βιώσει. Γιατί δεν έχεις δει μια και μισή ώρα ταινίας,  αλλά την έχεις  βιώσει. Τα γρήγορα καρέ και οι γρήγορες εναλλασσόμενες σκηνές στην τηλεόραση σε βάζουν μέσα στην σπίντα της ταινίας.

Θεωρώ πως δεν είναι μια ταινία για να σχολιάσεις. Είναι μια ταινία για να την προσέξεις και να την κρατήσεις στο μυαλό σου. Πίσω από αυτά που παρουσιάζει κρύβονται πολλά που ο καθένας μπορεί να τα ερμηνεύσει αλλιώς. Τι να έχει άραγε στο μυαλό του ο Aronofsky με την προσπάθεια της μητέρας να χωρέσει στο κόκκινο φόρεμα? Μήπως με την προσπάθεια της Sara θέλει να δείξει ότι γίνεται πρεζόνι για να γίνει η ίδια που ήταν στην  αποφοίτηση του γιου της; Όταν ζούσε ακόμα ο άνδρας της και ο γιος της δεν γνώριζε τα ναρκωτικά; Και το ότι δεν τα καταφέρνει  σημαίνει ότι τα ναρκωτικά δεν είναι διέξοδος για τίποτα; Μόνο αυτός ξέρει. Οποιοδήποτε σημείο της ταινίας μπορεί να είναι και κάτι το αλληγορικό. Επομένως η βαθειά ανάλυση ίσως είναι και μάταιη εν τέλει. Θα ήθελα να δω το πώς βλέπετε την ταινία από τη δική σας σκοπιά. Και όσοι δεν την έχετε δει, ειλικρινά αξίζει. 

Σκηνοθεσία: Darren Aronofsky
Harry Goldfarb: Jared Leto
Sara Goldfarb: Ellen Burnstyn
Marion Silver: Jennifer Connely
Tyrone C. Love: marlon Wayans
Tappy Tibbons: Christopher McDonald


Υ.Γ.. Όσοι αγαπάνε την κατάθλιψη της ταινίας ας τσεκάρουν και ένα clipaki που μου έδειξε ο Lord Krong VII... http://www.youtube.com/watch?v=VL7Cng693f8&oref=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fresults%3Fsearch_query%3Dnachtmystium%2Bevery%2Blast%2Bdrop%26aq%3Df&has_verified=1

Fight Club

Πόσοι από εσάς θεωρείτε πως σε δέκα χρόνια από τώρα θα τρέχετε σαν τρελοί, θα είστε βουτηγμένοι μέσα στο άγχος, θα καταναλώνετε τυφλά και θα ζείτε για να δουλεύετε; Όλοι, θέλουμε να πιστεύουμε πως κανένας. "ΚΑΠΟΙΟΙ" ελπίζουν πως όλοι μας. Μέχρι να βρεθεί στο δρόμο σας το Fight Club.

Η ιστορία ξεκινά όταν ο πρωταγωνιστής/ αφηγητής βρίσκεται σε αδιέξοδο στη ζωή του. Έχει μια αξιοπρεπή θέση εργασίας,  μεγάλο διαμέρισμα, αλλά αυτά δεν είναι αρκετά. Έχει ξεχάσει πως είναι άνθρωπος και απεγνωσμένα ψάχνει να βρει λίγη από την ανθρωπιά του, κυνηγώντας μια καθοριστική λειτουργία του οργανισμού, το κλάμα. Και εκεί που τρέχει σε λέσχες υποστήριξης, δανειζόμενος τη στενοχώρια και τα προβλήματα των άλλων, συναντά τα δυο πρόσωπα που θα του αλλάξουν τη ζωή.

Τη διαφορετικά μυστηριώδη Marla  , που - άγνωστο γιατί - κάνει ακριβώς την ίδια περιοδεία στις λέσχες υποστήριξης, και τον Tyler, ένα άτομο που όσο δεν του μοιάζει, τόσο περισσότερο τον συμπληρώνει. Πραγματικά ο δεύτερος τον παίρνει απ' το χεράκι και μαζί δημιουργούν έναν καινούριο κόσμο, κυρίως από την ασφυξία που προκαλεί η ύπαρξή τους. "Είμαστε τα μεσαία παιδιά της ιστορίας", λένε. Τίποτα περισσότερο από το συνδετικό κρίκο της προηγούμενης γενιάς, που πολέμησε και εδραίωσε τη σύγχρονη κοινωνία, με την επόμενη. Μια γενιά με σκοπό και λόγο ύπαρξης που αναμφίβολα θα έχει να αντιμετωπίσει εχθρούς χειρότερους από Ναζί ή φτωχούς λαούς πλούσιους σε κοιτάσματα. Μαζί δημιουργούν το Fight Club.

Τι είναι το Fight Club; Το Fight Club είναι μια μυστική και παράνομη λέσχη όπου ο καθένας μπορεί να πάει και να δώσει τρεις -τέσσερις μπουνιές και να χάσει δυο- τρία δόντια τα οποία θα του επιστραφούν συνοδευόμενα από ένα φιλάκι από αυτόν που του τα έβγαλε. Τι πραγματικά είναι το Fight Club; Είναι μια διαφυγή από την πραγματικότητα. Ένας τρόπος να δηλώσεις σε όλους όσους σε καταπιέζουν "Άντε γαμήσου, θα κάνω ό,τι γουστάρω." Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να επιστρέψουν στα μέλη τη χαμένη ελευθερία τους. Αξία που αποκτήθηκε από τους προγόνους αλλά στερήθηκε από την καταναλωτική πανούκλα που σκόρπισαν στον κόσμο τα ΜΜΕ. Ηλίθια πρότυπα και lifestyle. Δεν είσαι αυτά που αγοράζεις, χαζό αγοράκι του ΙΚΕΑ. Για ξεκίνα από την αρχή. Χωρίς να έχεις τίποτα. ΄Ιδιος με τους άλλους. Να θυμηθείς πώς ματώνεις και λίγο.Αυτό καταφέρνει το Fight Club. Ξέχωρα από χρώματα, λεφτά και μορφωτικό επίπεδο.Αφεντικά κι εργάτες ανοίγουν καμιά μύτη για να θυμούνται πού και πού ότι είναι ζωντανοί.

Σταδιακά χάνεται ο έλεγχος. Το Fight Club γίνεται ίδιο με την κατάσταση που πολεμούσε. Λέσχες ανοίγουν σε κάθε πόλη. Το project Mayhem γεννιέται και από το άγχος που έπαιρνε, τώρα παίρνει ζωές. Κανένας δεν έχει όνομα σαν μέλος του project Mayhem, αυτό το αποκτά παρά μόνο μετά θάνατον,.Ο αφηγητής βρίσκεται στη μέση όλων, αλλά ανακαλύπτει ότι ουσιαστικά είναι στη μέση του πουθενά. Δε γνωρίζει τίποτα και είναι το ίδιο εγκλωβισμένος με την αρχή. Αποφασίζει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, από την παγκόσμια συνωμοσία που δημιούργησε μέχρι το άρρωστο love story που παίζει με τη Μάρλα.

Υ.Γ. Για τυχόν απορίες δείτε την ταινία.... 

Σκηνοθεσία: David Fincher(Se7en, Zodiac)

The Narrator: Edward Norton

Tyler Durden: Brad Pitt

Marla: Helena Bonham Carter

MISCHIEF MAYHEM SOAP

Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring

"ONE RING TO RULE THEM ALL, ONE RING TO FIND THEM, ONE RING TO BRING THEM ALL AND IN THE DARKNESS BIND THEM" 

Η πρώτη ταινία στην οποία θα αναφερθώ δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την πρώτη ταινία της τριλογίας "Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών". Μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να αποφασίσω ποια από τις 3 είναι η αγαπημένη μου, αλλά επιλέγω αυτή επειδή είναι η πρώτη επαφή με το ΘΑΥΜΑ. Γι'αυτό όσοι δεν την έχετε δει επιβάλλεται. Όσοι δεν την ξέρετε καν, παρακαλώ να βγείτε άμεσα από το blog.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, ενός αξιοθαύμαστου συγγραφέα με φαντασία που ξεφεύγει από τα λογικά όρια. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να χτίσει έναν τόσο μεγάλο μύθο, μια μυθολογία αξεπέραστη η οποία είναι τόσο διαχρονική? Το κύριο στοιχείο του έργου του είναι η αέναη μάχη μεταξύ Καλού και Κακού. Η έμπνευσή του βασίζεται επίσης και στην πραγματικότητα και συγκεκριμένα στα βιώματά του κατά τον 1^ο Παγκόσμιο πόλεμο καθώς και στις ανησυχίες του για την καταστροφή της φυσικής ομορφιάς λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της βιομηχανίας. Στην ταινία βλέπουμε να μεταφέρονται αυτούσια λόγια από μια συνέντευξή του, μέσω του Σάρουμαν όπου αναφέρεται η ανησυχία του για την υπερβιομηχανοποίηση(Όπως λέει και ο Σάρουμαν…The world will burn in the fires of industry.)

Η ταινία πραγματεύεται μια αποστολή για την καταστροφή του μόνου αντικειμένου το οποία αν πέσει στα λάθος χέρια, και συγκεκριμένα στα χέρια του Άρχοντα του σκότους Σάουρον, μπορεί να σημάνει το τέλος της Μέσης Γης, και αυτό φυσικά είναι το περίφημο δαχτυλίδι. Η ιστορία ξεκινάει όταν το δαχτυλίδι πέφτει ως κληρονομιά στα χέρια του Φρόντο,  ενός Χόμπιτ, από τον θείο του Μπίλμπο και έπειτα από τη συμβουλή του Γκάνταλφ, μάγου και φίλου του, ξεκινάει με τον επιστήθιο φίλο του Σαμ προς το Σκιστό Λαγκάδι όπου κατοικούν τα ξωτικά ώστε να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του δαχτυλιδιού από τις σκοτεινές δυνάμεις. Εκεί λαμβάνει χώρα μια συνέλευση όπου είναι παρόντες εκπρόσωποι διάφορων φυλών. Την φυλή των ανθρώπων εκπροσωπεί ο Μπόρομιρ και ο Άραγκορν, την φυλή των νάνων ο Γκίμλι, την φυλή των ξωτικών ο Λέγκολας. Τελικά, αποφασίζεται πως ο μόνος τρόπος για να καταστραφεί το δαχτυλίδι είναι να ριχτεί στην φωτιά από την οποία φτιάχτηκε, στο Βουνό του Χαμού. Έτσι ξεκινάει και η αποστολή προς την Μόρντορ, άντρο του Σάουρον. Τα πράγματα γίνονται ιδιαίτερα δύσκολα στην πορεία καθώς ο Σάρουμαν , ένας σοφός και προικισμένος μάγος, ο δυνατότερος της τάξης του, στρέφεται στο αντίπαλο στρατόπεδο λόγω της απληστίας του για το δαχτυλίδι. Η συντροφιά του δαχτυλιδιού λοιπόν απαρτίζεται από 9 μέλη. Τον Φρόντο, τον Σαμ, δύο ακόμη Χόμπιτ, τους Πίπιν και Μέρι, τον Λέγκολας, τον Γκίμλιν Τον Γκάνταλφ, τον Μπόρομιρ και τον Άραγκορν. Οι ήρωές μας λοιπόν περνούν μια σειρά δοκιμασιών μέχρι το τέλος της ταινίας. Σκαρφαλώνουν στην χιονισμένη κορυφή του Καράντρας, περνούν μέσα από τα σκοτεινά ορυχεία της Μόρια όπου έρχονται αντιμέτωποι με πιόνια του Κακού και δαίμονες των αρχαίων χρόνων.Στη συνέχεια, οι ήρωές μας βρίσκουν καταφύγιο στο δάσος του Λοθλόριεν, βασίλειο της  κυράς των ξωτικών Γκαλάντριελ και του Κέλεμπορν. Η τελευταία πράξη της ταινίας είναι η μάχη των ηρώων με τους Ουρούκ Χάι, δυνατούς πολεμιστές του Σάρουμαν, όπου απαγάγονται ο Πίπιν και ο Μέρι και ο Φρόντο μαζί με τον Σαμ συνεχίζουν μόνοι τους την επικίνδυνη απόστολή προς την Μόρντορ.

Την πρώτη φορά που την είδα απλά μου άρεσε πολύ. Επειδή όμως η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως, ακολούθησαν πάνω από 50 φορές παρακολούθησης. Και καμία δεν ήταν σαν την προηγούμενη. Την ταινία δεν την βλέπεις ξανά και ξανά επειδή απλά σου άρεσε η προηγούμενη. Το κάνεις επειδή θες να ταξιδέψεις μέσα από αυτή.

Σκηνοθέτης: Peter Jackson
Frodo: Elijah Wood
Sam: Sean Astin
Pipin: Billy Boyd
Merry: Dominic Monaghan
Legolas: Orlando Bloom
Aragorn: Viggo Mortensen
Boromir: Sean Bean
Gimli: John Rhys-Davies
Gandalf: Ian McKellen
Sarouman: Sir Christopher Lee
Bilbo: Sir Ian Holm
Arwen: Liv Tayler
Galadriel: Cate Blanchett
Elrond: Hugo Weaving


Ελπίζω να κάναμε καλή αρχή, έπεται και συνέχεια.....

Λίγα λόγια....

Γεια σας αγαπητοί επισκέπται αυτού του καταπληκτικού, μοναδικού, αξεπέραστου και ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ blog. Το blog αυτό δημιουργήθηκε για να μπορώ να σας επιβάλλω ποιες ταινίες θα πρέπει να δείτε αν δεν τις έχετε δει. Μπορείτε(για την ακρίβεια είστε και πάλι αναγκασμένοι) να σχολιάσετε ότι θέλετε πάνω στα λεγομενά μου και να εκφράσετε την γνώμη σας για το οτιδήποτε. Η μπομπίνα έχει ξεκινήσει ήδη να γυρνάε!!!