Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Pick Of Destiny


Για μένα, η πιο διασκεδαστική ταινία ever!!
Όταν ο θρήσκος πατέρας απαγορεύει στον J.B. να λατρεύει την μουσική του, ο μικρός ξεκινάει την αναζήτηση της αληθινής Rock. Στην πορεία συναντάει τον K.G., ένα πρότυπο για αυτόν, αλλά συνάμα και αποτυχημένο μουσικό. Όταν πέφτει στην αντίληψή τους ότι μπορούν να γίνουν μεγάλοι και τρανοί αν βρουν την "Πένα του πεπρωμένου" - μια μαγική πένα κιθάρας η οποία βρίσκεται στο Rock and Roll History Museum 300 μίλια μακριά τους -  η οποία βοήθησε πολλούς μουσικούς να γίνουν διάσημοι, ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι για να την αποκτήσουν.
The Pick of Destiny
Ταινία με πολλά κλισέ αναφορικά με τη Rock μουσική τα οποία είναι τοποθετημένα ηθελημένα (βλ. power slide) για να αναδείξουν την ομορφιά της. Κλασσική ερμηνεία του Jack Black ο οποίος για μια ακόμα φορά προβάλλει την αγάπη του για την μουσική. Αξίζει να σημειωθεί η συμμετοχή του αξέχαστου Ronnie James Dio(Rainbow, Black Sabbath, Heaven n' Hell). Εμφανίζονται επίσης ο  Meat Loaf ως πατέρας του Jables και ο Tim Robins(Shawshank Redemption) σαν τον πιο γρήγορο κουτσό στον κόσμο!!!.

Υ.Γ.1. Θα λατρέψετε τον εμφανιζόμενο ροκά Satan που υποδείεται τρομερά ο Dave Grohl(H ATAKA TOY: I'm gonna fill him with my hot demon gel)




Υ.Γ.2. Προτείνεται να δείτε το School of Rock

 Σκηνοθεσία: Liam Lynch
Jack Black ως Jack Black
Kyle Gass ως Kyle Gass
 David Crohl(Nirvana, Foo Fighters) ως Satan
Ronnie James Dio ως Dio
JR Reed ως Lee

6 σχόλια:

  1. Νομίζω πως έχω δει μεγαλύτερα reviews σε εκείνα τα χαρτάκια που είναι στα τυχερά μπισκότα που δίνουν στα κινέζικα εστιατόρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ταινιάρα, όπως και να το κάνεις.
    Ακόμα και αν είσαι γυφτο-σκυλο-λαϊκός μπούρτζος, πάλι θα σ'αρέσει!
    Εύγε Zannuclear!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kaliteri rock-music tainia sigoura...mazi me school of rock

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kaliteri rock-music tainia sigoura...mazi me school of rock

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η χειροτερη ταινια του κοσμου για την μουσικη με ισως το school of rock να την ξεπερνα στην αθλιοτητα.
    Ρηχες ερμηνιες και μονοδιαστατη αντιμετωπηση των καταστασεων δειχνουν για αλλη μια φορα την ελειψη ποιοτικων αστειων απο τις αμερικανικες παραγωγες.
    Αν την ειχε η τηλεοραση, θα εβλεπα φωτη και μαρια εκεινη την ωρα, ακομη και αν τα προζακ ειναι ακριβα και πασε πια θα δοκιμαζα εκει την υπομονη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή